#9

Mogłam zrobić w tedy tylko jedno albo posłuchać rozumu i przerwać to teraz, albo słuchać serca które bardzo go pożądało ... zgadnijcie co zrobiłam... 

Zamknęłam oczy i rozkoszowałam się chwilą. Poczułam jego rękę pod moją koszulką. Gdy dotknął mojego brzucha automatycznie skurczyłam mięśnie  Miał zimne ręce ale z tego co pamiętam to podobno tacy są dobrzy w łóżku. Zbyt dużo myślałam  czułam jak przesuwa palce do góry  Całował mnie po szyje.. ssał i przygryzał, poczułam jego dłoń na mojej piersi, ścisnął  Jęknęłam, wtedy podniósł się i spojrzał w moje oczy. Patrzyłam na niego jak na Boga. Wyciągnął rękę spod koszulki głaskając mnie po policzku poprzez spojrzenie próbowałam mu przekazać -Nie przestawaj, ale chyba nie jestem w tym dobra musnął lekko moje wargi i odsunął się

-Przepraszam - powiedział chłopak siadając. Nie wiedziałam co mam zrobić, leżałam  i nie dochodziło do mnie "co ja takiego zrobiłam"

- za co przepraszasz? - zapytałam bo dłuższej ciszy.

- za to co przed chwilą się wydarzyło, nie powinienem.

- Gdybym tego nie chciała to nie kontynuowała bym. - powiedziałam dość stanowczym tonem. Nie mogłam go zrozumieć, ale chyba byłam tak samo zła na niego, jak na siebie.

- nie o to chodzi - odpowiedział - nie zrozumiesz - odpowiedział prawie szeptem.

- skąd wiesz - usiadłam szybko, złapałam go za brodę i skierowałam jego spojrzenie na mnie. - Chce wiedzieć.

- To zawsze kończy się tak samo - powiedział ze smutkiem w głowie. Nie wiedziałam co powiedzieć. Po dłuższej chwili ciszy podniósł głowę spojrzał na mnie i kontynuował. 

- Odkąd istnieje 1d dziewczyny patrzą na mnie tylko jako Niall z One Direction a nie na to jakim człowiekiem jestem. Robią to tylko po żeby móc się pochwalić. Nie chce żeby i tak było tym razem.

- Nie będzie - opowiedziałam szybko. Było mi smutno że tak o mnie myśli  że jestem jak każda. Znów dziwna cisza. On patrzył gdzieś w dół a ja w okno. Nie mogło tak dalej być, zaczęłam mówić co leży mi na sercu.

- Nie jestem taka jak one, rozumiesz. Kocham Cię, ale nie tylko dla tego że jesteś 1/4 1D. Kocham cię za twoje oczy, zimne dłonie, śmiech, poczucie humoru. Kocham w tobie wszystko i nie zamierzam przestać.

Po moich słowach przez dłuższy czas patrzeliśmy na siebie bez słów. 

- Dziękuję - odpowiedział .

- Za takie rzeczy się nie dziękuje. Na tym polega związek. - Sama nie wierzyłam. Czy ja powiedziałam o nas i o związku? Bałam się jego reakcji. Chłopak chwycił mnie za rękę przybliżył do twarzy, i musnął swoimi delikatnymi ustami. Uśmiechnęłam się onieśmielona. Nagle zaczął zbliżać swoją twarz do mojej, znów liczyłam na kolejny pocałunek, całował świetnie. Szybko oblizałam wargi a chłopak w ostatniej chwili zmienił kierunek zbliżył się do mojego ucha.

- Jesteś mega słodka jak się czerwienisz. - i pocałował mnie delikatnie  w policzek. Głęboko w duchu mdlałam, ale nie mogłam tego tak okazać! Czułam jak czerwienie się jeszcze bardziej. Zaczęłam się zbliżać do niego.

- a ja lubię jak jesteś taki rozczochrany - powiedziałam szeptem uśmiechając się.

- rozczochrany ? - zapytał szybko, i zaczął się poprawiać a ja nie mogłam powstrzymać się ze śmiechu. Nagle zaczął mnie gilgotać. Najgorsze co może być !! mam wielkie łaskotki!! 

- proszę cię, przestań! Zrobię wszystko co każesz, tylko przestań.

- wszystko ? - nagle przestał patrząc się na mnie z uśmieszkiem. 

- nie! - krzyknęłam i uciekłam ! Zaczęliśmy się ganiać po całym domu. Nagle na zegarku zauważyłam że już było po 18. Szybko zbiegłam na dół wzięłam telefon do ręki 5 nieodebranych połączeń od mamy i 2 sms. UPS!

Chciałam je odczytać ale nagle usłyszałam zniżającego sie Nialla nie zdążyłam nić zrobić. Chłopak złapał mnie w talii i podniósł do góry. 

- Niall proszę cię, puść mnie mama dzwoniła. -  krzyczałam

- nie zabierzesz mnie znów - śmiał się. 

- na prawdę, zobacz sobie na telefon. - chłopak mnie puścił, ja chwyciłam za telefon i mu pokazałam. On tylko się słodko uśmiechnął i szybko pocałował w policzek.

Sms były o treści, Gdzie jestem i dlaczego się nie odzywam, i czy wszystko ze mną na pewno ok ? 

- Muszę chyba iść - powiedziałam smutnym głosem. Chłopak zrobił minę smutnego pieska.

- ok, zaraz zadzwonię i zamówię ci taxi. - przytaknęłam.

Chłopak zadzwonił do kogoś znajomego, porozmawiał szybko.

- Auto będzie za jakieś 20 min. Mam do ciebie jeszcze pytanie. Czy jutro będziesz miała czas pojechać z nami na ten wywiad, chciałbym żebyś była.

- Mam jutro college, ale mogę zadzwonić do szkoły ze mam coś ważnego.

- na pewno byś mogła, nie będziesz miała kłopotów, zależy mi na tym żebyś była. 

- ok. będę. Gdzie i kiedy.? - odpowiedziałam z uśmiechem.

- Przyjedziemy po ciebie bądź gotowa tak koło 7 rano.

- 7 RANO!? - powtórzyłam z przerażeniem, 

- Kochanie, to jest program śniadaniowy- zaśmiał się - dasz radę ?

Przewróciłam oczami i przytaknęłam, Nagle usłyszeliśmy dzwonek do drzwi. 

Niall otworzył drzwi a przed nimi stał Josh, widziałam go pierwszy raz. Perkusista chłopaków. Szybko się poznaliśmy  Pożegnałam się Niallem słodkim pocałunkiem i poszłam z Joshem do samochodów. Dobrze nie wyjechaliśmy z jego posesji a już dostałam sms od niego

" Już tęsknie"

Ruszyliśmy do mojego domu.

_______________________________________________________________________

Mam nadzieje że wam się podoba, jeśli tak zostawcie com. Nie opłaca mi sie pisać nowego rozdziały gdy są tylko dwa kom. a wiem że jesteście dość leniwi i nie chce wam się. Wiec jeśli podobał wam się rozdział, napisz to. Można również napisać sugestie co byście chcieli, na pewno wezmę pod uwagę !

Dziękuję za czytanie, i do zobaczenia <3